ที่เพิ่มขึ้นการแสดงเวกเตอร์การเปลี่ยนจากการวางแนวของสัตว์ในสวนสัตว์เป็นหลักไปสู่การวางแนวของแอนโทรฟิลิกเป็นหลัก การตัดไม้ทำลายป่าและการเปลี่ยนแปลงที่ตามมาของการใช้ที่ดิน การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ การพัฒนาเชิงพาณิชย์ การสร้างถนน ระบบควบคุมน้ำ (เขื่อน คลอง ระบบชลประทาน อ่างเก็บน้ำ) และสภาพอากาศ เพียงอย่างเดียวและรวมกันได้มาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยและการตายทั่วโลกจากเหตุฉุกเฉิน โรค พยาธิ การแทนที่ป่าด้วยการทำฟาร์มปศุสัตว์ ฟาร์มปศุสัตว์ และการเลี้ยงสัตว์ขนาดเล็กสามารถสร้างที่อยู่อาศัยที่เกื้อกูลสำหรับปรสิตและสัตว์พาหะนำโรค เมื่อการใช้ที่ดินของพื้นที่ที่ถูกตัดไม้ทำลายป่าเปลี่ยนไป รูปแบบการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ก็เปลี่ยนไป และการกระจายตัวของแหล่งที่อยู่อาศัยอาจเปิดโอกาสให้มีการแลกเปลี่ยนและแพร่เชื้อปรสิตไปยังมนุษย์ที่ไม่ติดเชื้อมาก่อน การสร้างโครงการควบคุมน้ำสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของประชากรพาหะนำโรค เช่น หอยทาก ยุง และปรสิตของพวกมัน การสร้างถนนในพื้นที่ป่าที่ก่อนหน้านี้ไม่สามารถเข้าถึงได้อาจนำไปสู่การพังทลายและแอ่งน้ำนิ่งโดยการปิดกั้นการไหลของลำธารเมื่อน้ำขึ้นในช่วงฤดูฝน ผลกระทบร่วมกันของการเปลี่ยนแปลงที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมของการใช้ที่ดินในท้องถิ่นและการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศโลกทำให้ระบบนิเวศทางธรรมชาติหยุดชะงัก และสามารถเพิ่มความเสี่ยงในการแพร่เชื้อปรสิตสู่ประชากรมนุษย์