นักวิจัยได้ลงทะเบียนผู้เข้าร่วม 45 คนซึ่งมีประสบการณ์บาดเจ็บจากการสู้รบหรือไม่ได้ต่อสู้ทั้งหมด ประมาณครึ่งหนึ่งมีอาการของ PTSD ในระดับปานกลาง และอีกครึ่งหนึ่งมีอาการเล็กน้อยหรือไม่มีอาการ นักวิจัยศึกษาแกนหมุนระหว่างการนอนหลับแบบไม่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว 2 (NREM2) ซึ่งเป็นระยะของการนอนหลับเมื่อส่วนใหญ่เกิดขึ้น ซึ่งประกอบด้วยประมาณ 50% ของการนอนหลับทั้งหมด ภาพที่มีความรุนแรงใช้เพื่อทดสอบการประมวลผลของสมอง ในการศึกษา ผู้เข้าร่วมเข้าร่วม การเยี่ยมชมความเครียด ซึ่งพวกเขาได้เห็นภาพฉากความรุนแรง เช่น อุบัติเหตุ ความรุนแรงในสงคราม และการบาดเจ็บหรือการถูกทำร้ายของมนุษย์และสัตว์ ก่อนที่จะมีการงีบหลับในห้องแล็บซึ่งเกิดขึ้นในอีกสองชั่วโมงต่อมา . การสำรวจความวิตกกังวลดำเนินการทันทีหลังจากได้รับภาพและหลังจากงีบหลับเมื่อเรียกคืนภาพได้รับการทดสอบ โรคเครียด นักวิจัยยังได้เปรียบเทียบระดับความวิตกกังวลในการเข้ารับการตรวจความเครียดกับผู้ที่เข้ารับการตรวจควบคุมโดยไม่ได้สัมผัสกับภาพเหล่านี้ นักวิจัยพบว่าความถี่ของอัตราสปินเดิลนั้นสูงกว่าในระหว่างการตรวจความเครียดมากกว่าในระหว่างการตรวจควบคุม สิ่งนี้เป็นหลักฐานที่น่าสนใจว่าความเครียดเป็นปัจจัยร่วมในการเปลี่ยนแปลงจังหวะการนอนหลับเฉพาะแกนหมุน