ภายในปี ค.ศ. 1620 สมาชิกของคริสตจักรแบ่งแยกดินแดนอังกฤษพร้อมสำหรับความพยายามครั้งที่สองในการก่อตั้งชีวิตและคริสตจักร ใหม่ ผู้ที่ล่องเรือเมย์ฟลาวเวอร์ไปยังนิวอิงแลนด์และลงจอดใกล้กับเมืองพลีมัธ รัฐแมสซาชูเซตส์ ในเวลาต่อมา จะกลายเป็นที่รู้จักกันในชื่อผู้แสวงบุญ พลเมืองอังกฤษอีกกลุ่มที่ไม่เชื่อว่าความ พยายาม ในการปฏิรูป ของควีนเอลิซาเบธ ดำเนินมาไกลพอแล้วถูกเรียกว่าไม่ใช่ ผู้แบ่งแยกดินแดน เมื่อเวลาผ่านไป คำว่า  พิวริตัน จะกลายเป็นคำพ้องความหมายกับผู้ไม่แบ่งแยกดินแดน พวกเขาไม่ได้พยายามที่จะออกจากนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ พวกเขาต้องการปฏิรูปโดยการ โปรเตสแตนต์ กำจัดเศษซากของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกที่เหลืออยู่ เท่านั้น ในแง่ของเทววิทยา พวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้ถือลัทธิ แม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการแยกตัวออกจากนิกายเชิร์ช ออฟอิงแลนด์ แต่พวก ที่นับถือศาสนานิกายแบ๊ปทิสต์บางคนเห็นว่าการอพยพไปยังนิวอิงแลนด์เป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการปฏิรูปคริสตจักร ที่แท้จริง และให้อิสระในการนมัสการตามที่พวกเขาเลือก ในปี 1630 หนึ่งทศวรรษหลังจากผู้แสวงบุญเริ่มต้นการเดินทางที่คล้ายกันด้วยเหตุผลที่คล้ายคลึงกัน พวกพิวริตัน กลุ่มแรก เดินทางไปโลกใหม่และก่อตั้งอาณานิคม อ่าวแมสซาชูเซตส์ ในเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์