การทดลองยืนยันสมมติฐานของการรับรู้ในตนเองของสุนัขที่เสนอเมื่อปีที่แล้วโดย Prof. Roberto Cazzolla Gatti จากสถาบันชีวภาพแห่งมหาวิทยาลัยแห่งรัฐ Tomsk ประเทศรัสเซีย (Cazzolla Gatti, R. (2016) การมีสติสัมปชัญญะ: เหนือกระจกมอง และสิ่งที่สุนัขพบที่นั่น Ethology Ecology & Evolution, 28(2), 232-240.)

ดร.อเล็กซานดรา โฮโรวิตซ์ หัวหน้าทีมวิจัย เขียนไว้ในรายงานของเธอว่า "ในขณะที่สุนัขบ้านอย่าง Canis Familiaris ถูกพบว่ามีความชำนาญในงานด้านความรู้ความเข้าใจทางสังคมและแม้กระทั่งงานด้านอภิปัญญาบางอย่าง แต่พวกเขาไม่ผ่านการทดสอบตัวเองในกระจก การรับรู้ (MSR)"

เธอยืมแนวทางจริยธรรมผู้บุกเบิกที่เรียกว่า "การทดสอบการรู้จำตนเอง (STSR)" ที่เสนอโดยศ.คาซโซลา กัตตีในปี 2016 เพื่อชี้ให้เห็นถึงวิธีต่างๆ ในการตรวจสอบการรู้จำตนเอง และนำไปใช้กับสุนัขบ้าน 36 ตัว พร้อมด้วยเจ้าของ

การศึกษานี้ยืนยันหลักฐานก่อนหน้าที่เสนอด้วย STSR โดย Dr. Cazzolla Gatti ที่แสดงให้เห็นว่า "สุนัขแยกแยะความแตกต่างระหว่าง "ภาพ" ในการดมกลิ่นของตัวเองเมื่อแก้ไข: การตรวจสอบกลิ่นของตัวเองเป็นเวลานานเมื่อมีกลิ่นเพิ่มเติมมากับมันมากกว่าเมื่อไม่ได้ พฤติกรรมดังกล่าวบ่งบอกถึงการรับรู้ถึงกลิ่นที่เป็นของหรือจาก "ตัวเอง""

Prof. Cazzolla Gatti เสนอสมมติฐานเกี่ยวกับการรับรู้ตนเองในสุนัขเป็นอันดับแรกในบทความบุกเบิกปี 2016 ซึ่งตั้งชื่อตามนวนิยายของ Lewis Carroll เรื่อง "การประหม่า: เหนือกระจกและสิ่งที่สุนัขพบที่นั่น"

ตามที่รองศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยแห่งรัฐ Tomsk คาดการณ์ไว้: "การทดสอบด้วยการดมกลิ่นนี้อาจเปลี่ยนวิธีตรวจสอบการทดลองบางอย่างเกี่ยวกับพฤติกรรมของสัตว์" ในไม่ช้า การศึกษาของ Dr. Horowitz ก็ได้ตามมา

"ฉันเชื่อว่าสุนัขและสัตว์อื่นๆ -- ประกาศ Prof. Cazzolla Gatti เมื่อปีที่แล้วในการให้สัมภาษณ์กับ Daily Mail สหราชอาณาจักร -- มีความไวต่อสิ่งเร้าทางสายตาน้อยกว่ามาก โดยคำนึงถึงสิ่งที่ เช่น มนุษย์และลิงจำนวนมากทำไม่ได้ ผ่านการทดสอบในกระจกเพราะรูปแบบการรับความรู้สึกที่ผู้วิจัยเลือกเพื่อทดสอบการตระหนักรู้ในตนเอง ซึ่งไม่จำเป็น เนื่องจากไม่มีความสามารถในการรับรู้ในสัตว์บางชนิด"

แนวคิดของ Prof. Cazzolla Gatti ซึ่งได้รับการยืนยันโดย Dr. Horowitz เมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับตัวอย่างสุนัขขนาดใหญ่ แสดงให้เห็นว่า "การทดสอบการรู้จำในตัวเอง (STSR) แบบดมกลิ่นแม้จะนำไปใช้กับบุคคลหลายคนที่อาศัยอยู่ในกลุ่มและอายุและเพศต่างกันก็ตาม หลักฐานสำคัญของการตระหนักรู้ในตนเองในสุนัข และสามารถมีบทบาทสำคัญในการแสดงให้เห็นว่าความสามารถนี้ไม่ใช่ลักษณะเฉพาะของลิงใหญ่ มนุษย์ และสัตว์อื่นๆ สองสามตัวเท่านั้น แต่ขึ้นอยู่กับวิธีที่นักวิจัยพยายามตรวจสอบ ."

แนวทางใหม่ในการทดสอบความตระหนักในตนเองได้เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการเปลี่ยนกระบวนทัศน์ของแนวคิดเรื่องจิตสำนึกของมนุษย์มานุษยวิทยาไปเป็นมุมมองเฉพาะของสปีชีส์

ตามที่นักชีววิทยาชาวอิตาลีแห่งมหาวิทยาลัยแห่งรัฐ Tomsk คาดการณ์ไว้เมื่อปีที่แล้วในบทความของเขา: "เราไม่เคยคาดหวังว่าตัวตุ่นหรือค้างคาวจะจำตัวเองในกระจกได้ แต่ตอนนี้เรามีหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ชัดเจนว่าหากสายพันธุ์อื่นที่ไม่ใช่ไพรเมตเป็น ทดสอบบนฐานการรับรู้ทางเคมีหรือการได้ยิน เราอาจได้ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงจริงๆ"

การศึกษาใหม่นี้ตีพิมพ์ในวารสารBehavioral Processesเพื่อตรวจสอบการทดสอบการรู้จำตนเองด้วยการสูดจมูก (STSR) และสมมติฐานของการตระหนักรู้ในตนเองในสุนัขและสัตว์อื่นๆ ที่พัฒนาโดย Prof. Roberto Cazzolla Gatti ได้ผลักดันให้นักจริยธรรมวิทยาก้าวไปไกลกว่า ส่องกระจกเพื่อดูว่าสัตว์ชนิดอื่นจะพบอะไรที่นั่นบ้าง”สล็อตออนไลน์ 918kiss