เป็นเวลาหลายทศวรรษที่นักวิทยาศาสตร์รู้สึกงงงวยว่าเหตุใดพวกเขาจึงไม่สามารถอธิบายสสารทั้งหมดในจักรวาลได้ตามที่ทฤษฎีคาดการณ์ไว้ ในขณะที่มวลส่วนใหญ่ของจักรวาลคิดว่าเป็นสสารมืดลึกลับและพลังงานมืด แต่ 5 เปอร์เซ็นต์คือ "สสารปกติ" ที่ประกอบขึ้นเป็นดาวดาวเคราะห์ดาวเคราะห์น้อยเนยถั่วและผีเสื้อ สิ่งนี้เรียกว่าสสารไบโอนิก

อย่างไรก็ตามการวัดโดยตรงคิดเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของสสารไบโอนิกที่คาดไว้

Yuanming Wang ผู้สมัครระดับปริญญาเอกจาก School of Physics ที่ University of Sydney ได้พัฒนาวิธีการอันชาญฉลาดเพื่อช่วยติดตามเรื่องที่หายไป เธอใช้เทคนิคของเธอเพื่อระบุกระแสก๊าซเย็นที่ตรวจไม่พบมาก่อนในทางช้างเผือกซึ่งอยู่ห่างจากโลกประมาณ 10 ปีแสง เมฆมีความยาวประมาณล้านล้านกิโลเมตรและกว้าง 10 พันล้านกิโลเมตร แต่มีน้ำหนักเพียงประมาณมวลดวงจันทร์ของเรา

ผลการวิจัยซึ่งตีพิมพ์ในประกาศรายเดือนของ Royal Astronomical Societyเสนอวิธีที่มีแนวโน้มสำหรับนักวิทยาศาสตร์ในการติดตามหาสสารที่หายไปของทางช้างเผือก

"เราสงสัยว่าสสารแบริโอนิกที่ "หายไป" ส่วนใหญ่อยู่ในรูปของเมฆก๊าซเย็นไม่ว่าจะในกาแลคซีหรือระหว่างกาแลคซี" นางหวางซึ่งกำลังศึกษาปริญญาเอกที่สถาบันดาราศาสตร์แห่งซิดนีย์กล่าว

"ก๊าซนี้ไม่สามารถตรวจจับได้โดยใช้วิธีการทั่วไปเนื่องจากไม่มีแสงที่มองเห็นได้ของตัวเองและเย็นเกินไปสำหรับการตรวจจับผ่านทางดาราศาสตร์วิทยุ" เธอกล่าว

สิ่งที่นักดาราศาสตร์ทำคือมองหาแหล่งกำเนิดวิทยุในพื้นหลังอันไกลโพ้นเพื่อดูว่าพวกมัน "ส่องแสง" อย่างไร

"เราพบแหล่งกำเนิดคลื่นวิทยุระยิบระยับ 5 แห่งบนเส้นขนาดยักษ์บนท้องฟ้าการวิเคราะห์ของเราแสดงให้เห็นว่าแสงของพวกมันต้องผ่านกลุ่มก๊าซที่เย็นตัวเดียวกัน" นางหวังกล่าว

เช่นเดียวกับที่แสงที่มองเห็นได้จะบิดเบี้ยวเมื่อผ่านชั้นบรรยากาศของเราเพื่อให้ดวงดาวระยิบระยับเมื่อคลื่นวิทยุผ่านสสารก็ส่งผลต่อความสว่างของพวกมันด้วยเช่นกัน นี่คือ "ความเป็นประกาย" ที่นางหวังและเพื่อนร่วมงานของเธอตรวจพบ

Dr Artem Tuntsov ผู้ร่วมเขียนจาก Manly Astrophysics กล่าวว่า "เราไม่ค่อยแน่ใจว่าเมฆประหลาดคืออะไร แต่ความเป็นไปได้อย่างหนึ่งคืออาจเป็น "เมฆหิมะ" ไฮโดรเจนที่ดาวฤกษ์ใกล้เคียงรบกวนจนก่อตัวเป็นแนวยาว ก๊าซก้อนบาง ๆ "

ไฮโดรเจนแข็งตัวที่อุณหภูมิประมาณลบ 260 องศาและนักทฤษฎีได้เสนอว่าสสารแบริโอนิกที่หายไปบางส่วนของจักรวาลอาจถูกขังอยู่ใน "เมฆหิมะ" ของไฮโดรเจนเหล่านี้ พวกเขาแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตรวจจับโดยตรง

"อย่างไรก็ตามตอนนี้เราได้พัฒนาวิธีการระบุกลุ่มก๊าซเย็น "ล่องหน" ดังกล่าวโดยใช้กาแลคซีพื้นหลังเป็นหมุด" นางหวังกล่าว

ศาสตราจารย์ Tara Murphy หัวหน้างานของนางสาว Wang กล่าวว่า "นี่เป็นผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับนักดาราศาสตร์รุ่นใหม่เราหวังว่าวิธีการที่ Yuanming จะช่วยให้เราตรวจจับสสารที่หายไปได้มากขึ้น"

ข้อมูลในการค้นหาเมฆก๊าซถูกถ่ายโดยใช้กล้องโทรทรรศน์วิทยุ Australian Square Kilometer Array Pathfinder (ASKAP) ในออสเตรเลียตะวันตก

Dr Keith Bannister วิศวกรวิจัยหลักของ CSIRO กล่าวว่า "มันเป็นมุมมองที่กว้างของ ASKAP โดยสามารถมองเห็นกาแลคซีนับหมื่นแห่งในการสังเกตเพียงครั้งเดียวซึ่งทำให้เราสามารถวัดรูปร่างของเมฆก๊าซได้"

ศาสตราจารย์เมอร์ฟีกล่าวว่า“ นี่เป็นครั้งแรกที่มีการตรวจพบ "scintillators" หลายตัวหลังกลุ่มก๊าซเย็นก้อนเดียวกันในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเราควรจะสามารถใช้วิธีการเดียวกันนี้กับ ASKAP เพื่อตรวจจับก๊าซดังกล่าวจำนวนมากได้ โครงสร้างในกาแลคซีของเรา "