เหตุผลที่ปริมาณน้ำฝนที่เพิ่มขึ้นจะมีผลกระทบที่แตกต่างกันต่อน้ำท่วมนั้นเกี่ยวข้องกับอิทธิพลของอุณหภูมิที่อุ่นขึ้นทั้งต่อบรรยากาศและพื้นดิน ในขณะเดียวกัน อุณหภูมิที่อุ่นขึ้นจะทำให้บรรยากาศปล่อยความชื้นมากขึ้น จะทำให้ดินแห้งและทำให้ดินสามารถดูดซับฝนและหิมะละลายได้มากขึ้น

ส่งผลให้น้ำจากเมฆกระจายในระดับปานกลางสามารถซึมลงสู่พื้นดินได้ แทนที่จะท่วมภูมิประเทศ แต่ฝนที่ตกลงมาจากพายุที่รุนแรงซึ่งกำลังเกิดขึ้นบ่อยขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ จะทำให้ดินอิ่มตัวและทำให้เกิดน้ำท่วมเพิ่มขึ้น ตามการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ขั้นสูงโดยทีมวิจัย

Manuela Brunner ผู้เขียนนำการศึกษากล่าวว่า "อาจดูเหมือนขัดกับสัญชาตญาณ แต่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศสามารถนำไปสู่ทั้งน้ำท่วมที่ลดลงสำหรับปริมาณน้ำฝนปานกลางและน้ำท่วมที่เพิ่มขึ้นสำหรับปริมาณน้ำฝนที่รุนแรง “สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งหากขาดการเปลี่ยนแปลงในเหตุการณ์ระดับปานกลางทำให้เราเข้าใจผิดเรื่องความปลอดภัย ซึ่งในความเป็นจริง เหตุการณ์น้ำท่วมรุนแรงจะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นและอาจสร้างความเสียหายอย่างกว้างขวางมากขึ้น”

นักวิจัยพบว่าเกณฑ์สำหรับการเพิ่มขึ้นของปริมาณน้ำฝนที่นำไปสู่น้ำท่วมมากขึ้นจะแตกต่างกันไปตามฤดูกาล ระดับความสูง และปัจจัยอื่นๆ ผลการศึกษานี้อาจมีนัยสำคัญต่อการออกแบบโครงสร้างพื้นฐานและกลยุทธ์การลดความเสี่ยงจากอุทกภัย

Brunner นักวิทยาศาสตร์ที่มาเยี่ยมที่ NCAR ได้ทำการวิจัยของเธอในฐานะเพื่อนดุษฎีบัณฑิต NCAR ปัจจุบันเธอเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยไฟรบูร์ก ทีมวิจัยยังประกอบด้วยนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยมิวนิก มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียลอสแองเจลิส และการอนุรักษ์ธรรมชาติ

การศึกษาได้รับการตีพิมพ์ในสัปดาห์ที่ผ่านมาในการติดต่อสื่อสารของโลกและสิ่งแวดล้อม เงินทุนมาจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ ซึ่งเป็นสปอนเซอร์ของ NCAR และองค์กรอื่นๆ

เข้าใจทั้งบรรยากาศและที่ดิน

น้ำท่วมใหญ่ เช่น ฝนที่ตกหนักซึ่งทำให้เกิดน้ำท่วมรุนแรงในยุโรปตะวันตกในฤดูร้อนนี้ ทำให้เกิดความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบของสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง แต่การสังเกตการณ์กระแสน้ำทั่วโลกส่วนใหญ่ได้ให้หลักฐานที่หลากหลายเกี่ยวกับการตอบสนองต่อน้ำท่วมต่อฝนที่ตกหนักขึ้นเรื่อยๆ

ทีมวิจัยได้ใช้แบบจำลองสภาพภูมิอากาศและแบบจำลองทางอุทกวิทยาร่วมกันเพื่อสร้างแบบจำลองจำนวนมาก โดยเปรียบเทียบสภาพทางประวัติศาสตร์ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 กับสภาพอากาศที่คาดการณ์ไว้ที่ ปลายศตวรรษนี้ วิธีการของพวกเขาช่วยให้พวกเขาสามารถจับทั้งการตอบสนองของบรรยากาศต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสภาวะที่พื้นผิวเช่นกระแสน้ำและความชื้นในดิน นอกจากนี้ยังอนุญาตให้นักวิทยาศาสตร์ประเมินเหตุการณ์รุนแรงจำนวนมาก เช่น น้ำท่วม 100 ปีที่ไม่ค่อยพบเห็นในโลกแห่งความเป็นจริง

ทีมวิจัยได้ใช้แบบจำลองนี้กับแหล่งต้นน้ำ 78 แห่งในบาวาเรีย แต่แนวทางของพวกมันก็ใช้ได้กับแหล่งต้นน้ำที่อื่นๆ ด้วย

ผลการศึกษาพบว่ามีธรณีประตู ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำที่กักเก็บ ซึ่งเกินจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณน้ำฝนที่รุนแรงส่งผลให้น้ำท่วมเพิ่มขึ้น เนื่องจากปริมาณน้ำฝนท่วมท้นความสามารถของแผ่นดินในการดูดซับความชื้นทั้งหมด ในบางกรณี เกณฑ์อาจเป็นเหตุการณ์ 1 ใน 10 ปีหรือ "ช่วงการส่งคืน" ในกรณีอื่นๆ ช่วงการส่งคืนอาจเป็นเหตุการณ์ 1 ใน 50 ปี หรือเหตุการณ์ที่รุนแรงยิ่งกว่านั้น

ความผันแปรขึ้นอยู่กับส่วนตามฤดูกาลและระดับความสูงตลอดจนขนาดของแอ่งน้ำ

“น้ำท่วมไม่ได้เกี่ยวกับปริมาณน้ำฝนเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับหิมะและดิน และลักษณะการกักเก็บอื่นๆ ด้วย” บรันเนอร์กล่าว "สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจว่าคุณไม่สามารถนำปัจจัยการเปลี่ยนแปลงแบบเดียวกันไปใช้กับเหตุการณ์น้ำท่วมทุกประเภทได้"

การศึกษาไม่ได้พิจารณาถึงการตั้งค่าในเมืองซึ่งพื้นผิวที่ปูเป็นส่วนใหญ่ไม่สามารถซึมผ่านได้ และนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างตรงระหว่างการเร่งรัดที่เพิ่มขึ้นและน้ำท่วม แต่การค้นพบนี้เกี่ยวข้องกับภูมิภาคต่างๆ ในโลกที่มีภูมิอากาศอบอุ่นและระบบอุทกวิทยาที่เกิดจากการตกตะกอนหรือหิมะละลาย

"สภาพก่อนหน้านี้ เช่น ความชื้นในดินมีความสำคัญในการปรับเหตุการณ์ในระดับปานกลาง" บรันเนอร์กล่าว "การตอบสนองทางอุทกวิทยาต่อการตกตะกอนแตกต่างกันไป และเราจำเป็นต้องเข้าใจการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เพื่อเสริมสร้างความยืดหยุ่นของสังคมต่อน้ำท่วม"บาคาร่า สมัครบาคาร่า